نوزادان گریه می كنند و هیچ راهی برای خلاصی از گریه آنها وجود ندارد. از آنجا كه نوزاد نمی تواند حرف بزند، گریه او ممكن است برای والدینش نگران كننده باشد و از خود بپرسند “از كجا بفهمیم مشكلش چیست؟” فهمیدن علت گریه نوزاد ممكن است در آغاز دشوار باشد ولی باید توجه داشت كه قسمت بزرگی از بچه بزرگ كردن آزمون و خطاست و والدین خیلی زود یاد خواهند گرفت كه چگونه نیاز های كودك خود را پیش بینی كنند. دلایل زیر شایع ترین دلایل گریه نوزاد هستند و نوزاد با گریه خود در واقع می خواهد مشكلش را به شما بفهماند:
چرا كودكتان گریه می كند
من گرسنه ام
وقتی یاد بگیرید كه نشانه های گرسنه بودن كودك خود (مثل نق نق كردن، سر و صدا راه انداختن و دنبال پستان مادر گشتن هنگامی كه او را در آغوش می گیرید) را بشناسید مشكلاتتان در سیر كردن او قبل از اینكه گریه كند كمتر می شود. وقتی كودكتان گریه می كند اول مطمئن شوید كه گرسنه نیست. شیر دادن ممكن است سبب قطع گریه كودك نشود ولی اگر می خواهد همچنان شیر بخورد بگذارید به خوردن ادامه دهد . بعضی اوقات شیرخواران حتی بعد از اینكه شروع به شیر خوردن می كنند به گریه كردن ادامه می دهند اما شما به شیر دادن ادامه دهید چون هنگامیكه معده اش پر شود از گریه كردن دست بر می دارد.
پوشكم را عوض كنید
بعضی كودكان به مجرد اینكه به تعویض پوشك نیاز داشته باشند سر و صدایشان در می آید اما بعضی دیگر اینطور نیستند. در هر صورت این هم یكی از دلایل گریه كردن كودك است و خوشبختانه هم فهمیدن آن راحت است و هم حل كردن آن.
سردم است؛ گرمم است
كودكان شیر خوار دوست دارند لباس زیاد و گرم داشته باشند. (بعنوان قاعده هر چند تا كه خودتان لباس پوشیده اید و از نظر دما احساس راحتی می كنید باید یك لایه بیشتر به كودك شیرخوارتان بپوشانید.) بنابراین گریه كودك ممكن است به این علت باشد كه سردش شده است (مثلاً موقعیكه كودك لخت است و شما در حال عوض كردن او هستید). بهتر است یاد بگیرید كه چطور كودكتان را سریعتر و قبل از اینكه سردش شود عوض كنید. توجه كنید كه كودك را زیادی نپوشانید چون احتمال گریه كردن كودك وقتی كه گرمش است در مقایسه با وقتی كه سردش است كمتر است (اگر هم گریه كند خفیف تر است).
مرا در آغوش بگیرید
كودكان شیر خوار آغوش و نوازش زیادی نیاز دارند. آنها دوست دارند صورت والدین خود را ببینند، صدایشان را بشنوند، به صدای قلبشان گوش كنند، و حتی می توانند بوی منحصر بفردشان (بخصوص شیر مادر را) تشخیص دهند. بعد از شیر خوردن، آروغ زدن و عوض شدن دوست دارند كه شما آنها را در آغوش بگیرید. ممكن است شما فكر كنید كه با این كار دارید كودكتان را “لوس” با می آورید ولی نگران نباشید؛ این مسئله در چند ماه اول زندگی اصلاً مطرح نیست. البته كودكان از نظر اینكه چقدر بخواهند كه شما آنها را در آغوش بگیرید با هم فرق دارند. بعضی از كودكان توجه زیادی را می طلبند و در مقابل بعضی دیگر می توانند مدت زیادی آرام بنشینند. اگر كودكتان توجه شما را می خواهد او را در آغوش بگیرید و یا در كنار خود بگذارید.
دیگه بسه!
هر چند كودكان شیر خوار به توجه زیادی نیاز دارند ولی ممكن است دچار “تحریك بیش از حد” نیز بشوند. گاهی كودك بعد از گذراندن یك روز تعطیل در میان افراد خانواده و بستگان و یا در انتهای هر روز ظاهراً بدون دلیل و بیش از حد طبیعی گریه می كند. فیلتر كردن تمامی تحریك های محیطی (شامل نور، صدا، بغل به بغل شدن) معمولاً برای نوزادان آسان نیست و این می تواند سبب خستگی آنها بدلیل فعالیت زیاد شود. در این شرایط نوزاد با گریه كردن خود در واقع می گوید “دیگه بسه!”. این مسئله معمولاً وقتی رخ می دهد كه كودك خسته است. سعی كنید كودكتان را به جایی آرام و ساكت ببرید و بعد ببنید می توانید او را بخوابانید یا نه.
حالم خوب نیست
اگر تازه به كودك خود شیر داده اید و می دانید كه راحت هم هست (گاهی كودك ممكن است بخاطر یك مسئله خیلی كوچك و پیش پا افتاده نظیر گیر كردن یك تار مو دور انگشت پایش و یا تماس مارك لباس با پوستش احساس ناراحتی كند) ولی كودك همچنان گریه می كند درجه حرارتش را اندازه بگیرید تا مطمئن شوید مریض نیست. گریه ناشی از بیماری معمولاً با گریه ناشی از گرسنگی فرق می كند و شما خیلی زود این را می فهمید.
هیچكدام از موارد بالا
بعضی اوقات دست آخر هم نمی فهمید چرا كودكتان گریه می كند. بعضی اوقات كودكان گریه می كنند و بسادگی نمی شود آرامشان كرد. این گریه كردن ممكن است از چند دقیقه گریه شدید تا كولیك كامل طول بكشد. كولیك عبارتست از گریه غیر قابل تسكین بمدت 3 ساعت در روز و حداقل 3 روز در هفته. حتی اگر كودك سه ساعت هم گریه نكند باز هم تحمل این وضعیت برای والدین سخت است. در صورتیكه علت گریه كودك دلایل بالا نبود راه های زیر را امتحان كنید.
علت گریه كودكم را نمی دانم. چكار باید بكنم؟
كودك را بپوشانید و در آغوش بگیرید
نوزادان دوست دارند همان احساس گرما و امنیت درون رحم را تجربه كنند. پس كودكتان را قنداق كنید و سرش را روی شانه تان بگذارید. توجه داشته باشید كه قنداق كردن و در آغوش گرفتن ممكن است برای بعضی كودكان ایجاد محدودیت فیزیكی كند. ممكن است این كودكان به پستانك یا تكان تكان دادن بهتر جواب دهند.
استفاده از ریتم
نوزاد عادت به شنیدن صدای قلب مادر دارد و یكی از دلایلی هم كه دوست دارد در آغوش و نزدیك مادر باشد همین است. ولی به جای آن می توانید برای كودكتان موزیك ملایم بگذارید و یا برایش لالایی بخوانید و یا فقط او را كنار یك صدای یكنواخت مثل صدای هواكش قرار دهید.
تكان تكان دادن
گاهی تنها تكان تكان دادن كودك و راه رفتن می تواند او را آرام كند. بعضی اوقات هم می توانید او را در گهواره و یا Rocking chair بگذارید و تكان دهید. گردش با اتومبیل هم می تواند در این مواقع كمك كننده باشد.
مالیدن شكم
مالدین پشت یا شكم نوزاد یكی از آرام بخش ترین كارهایی است كه می توانید بكنید بویژه اگر گریه كودك ناشی از گاز روده ها باشد كه در بعضی كودكان كولیكی دیده می شود.
مكیدن
حتی موقعی كه كودك گرسنه نیست، مكیدن به آرام شدن ضربان قلب كودك، شل شدن معده، و كاهش دست و پا زدن او كمك می كند. در این مواقع پستانك بسیار كمك كننده است.
مواظب خودتان هم باشید
هیچ كودكی تا حالا از گریه كردن نمرده است! ولی گریه كودك می تواند استرس زیادی به پدر و مادر جدید وارد كند. شما در این مدت بسیار بی خوابی كشیده اید و ممكن است ندانید چكار كنید. مادران به اندازه كافی به دلیل تغییرات هورمونی دچار هیجانات هستند. پدران هم ممكن است ندانند كه چه نقشی می توانند در مراقبت از كودكشان ایفا كنند و اینكه تمام توجه همسرشان به كودك نورسیده است خود استرسی برای آنهاست. حالا كودكی را هم كه در حال گریه كردن است به این دو نفر اضافه كنید تا ببینید كه چگونه بسیاری از والدین سرشار از احساس بی كفایتی می شوند. اگر مطمئنید كه نیاز های كودكتان را پاسخ گفته اید و سعی كرده اید كه آرامش كنید ولی همچنان گریه می كند زمان آن است كه كمی هم به خودتان برسید تا از پا نیفتید:
- كودكتان را روی تخت بگذارید و بگذارید مدتی گریه كند (نترسید هیچ اتفاقی نمی افتد!)
- از دوستان و بستگانتان راهنمایی بگیرید (حضور مادر بزرگ ها در این مواقع واقعاً نعمتی است!)
- كمی استراحت كنید و بگذارید فرد دیگری از كودك مراقبت كند.
- نفس عمیق بكشید.
- با خودتان تكرار كنید: “كودك من مشكلی ندارد و گریه صدمه ای به او نمی زند. مشكلش فقط این است كه نمی تواند بگوید چه می خواهد.”
خوشبختانه كودكان (و والدینشان) بسیار انعطاف پذیرند و حتی بدترین شرایط را نیز بالاخره از سر می گذرانند. معمولاً از 8 تا 12 ماهگی به بعد كودك بهتر می تواند خودش را آرام كند و بسیاری از این گریه ها دیگر اتفاق نمی افتد
منبع: نی نی سایت
