طبیعی است که نگران شوید اما آرام باشید: این مرحله گذراست و می توانید آن را کنترل کنید. او رفتار درستی دارد. والدین کودکانی که بقیه را می زنند یا گاز می گیرند خیلی نگران می شوند اما نباید خیلی احساس بدی داشته باشند. کودک در این سن نمی تونه زورگو باشه. کودکان دو یا سه ساله هنوز نمی توانند احساسات خود یا دیگران را
کاملا درک کنند به همین دلیل هم عمدا دیگران را آزار نمی دهند.
کودکان نوپا همیشه در حال آزمایش علت و معلولی هستند؛ مثلا اگر این کار را بکنم چه اتفاقی می افتد؟ همچنین آن ها از تنها ابزاری که دارند استفاده می کنند. آن ها مهارت های لازم برای رسیدن به خواسته هاشون از راه معقول را ندارند پس ممکنه رفتارشون تحمیل کننده به نظر برسه. هرچند این دلیلی نیست که ما هم کاری انجام ندهیم. اگر الان اصلا دخالت نکنید، ممکن است وقتی بزرگتر شد نسبت به بقیه زورگو بشه چون راه دیگری برای ابراز وجود خودش نمی دونه. کارهایی که می تونیم انجام بدیم:
از او توضیح نخواهید
اگر از کودک بپرسید که چرا کار بدی انجام داده، به این معنیه که مواقعی هم هست که می تونه بدجنس باشد. اما اینطور نیست که نباید به دنبال دلیل انجام این کار هم باشید. اگر فرزندتون موهای دوستش را کشیده چون او نمی گذارد که سوار تاب شود، بعد از اینکه آن ها را جدا کردید می تونید کمکشون کنید که نوبت بازی کرد را رعایت کنند. این نشان می دهد که ما در دنیایی منصف زندگی می کنیم و اگر آن ها چیزی را که غیرمنصفانه است با شما در میان بگذارند، شما به حل آن کمک می کنید.
بیش از حد توجه نکنید
اگر وقتی او چنین کاری را انجام میده شما از کوره در میرید، بیشتر به انجامش تحریک می شود (وای مامان عصبانی شد!) و برای انجام دوباره این کار انگیزه پیدا می کند.
کارهای او را با احساسات دیگران ارتباط دهید
کودکان نوپا درک محدودی از تاثیر رفتارشون بر احساسات دیگران دارند. او باید بدونه وقتی دوستش را میزنه دوستش چه احساسی داره.بگویید: این کار تو او را اذیت کرد و حس بدی بهش داد. بگویید که می دانید برایش سخته که با اسباب بازی اش را با دوستش سهیم بشه اما زدن او کار درستی نیست.
به او کمک کنید آرام باشد
کودکان هم وقتی کنترلشون را از دست می دهند اندازه بزرگسالان ناراحت می شوند. بعد از اینکه آرام شد با او مهربانانه حرف بزنید. بگید می دونم که اصلا حس خوبی نیست که ناراحت باشی و کاری کنی که دیگران هم احساس بدی داشته باشند. این کار کمک می کنه که کودک احساساتش را بفهمه و یاد بگیره که آن ها را نام ببره. 
مجبورش نکنید که دیگران را بازی بده
بعضی موقع ها ممکنه که فرزندتون کمی زورگو بشه و کودک دیگر را به بازی راه نده اما این هم بخش طبیعی از رشد اجتماعی کودک است. کودکان در یک گروه کوچک وقتی به کودک دیگه ای می گویند که نمی تونه بازی کنه، از طرف دوستانشون تایید می شوند. با حذف کردن کودک دیگر، به دوستش که همبازی اوست دارد می گوید که “تو برای من خاصی”. راه حل : وقتی فرزندتون از کودکی که بازی داده نشده دور بود، به او بگویید که شما دیدید که چه اتفاقی افتاده و بازی ندادن بقیه کار خوبی نیست.
مهارت حل مساله را به او بیاموزید
این کار را بامزه انجام بدید. می تونید وانمود کنید که شما کودکی هستید که اسباب بازی مورد علاقه فرزندتون را گرفته. به او یاد بدید که چگونه از کلمات استفاده کنه (مثلا این اسباب بازی منه لطفا بده به من) و اگر فایده ای نداشت بگویید که می تونه از یک بزرگتر کمک بگیره. می تونید این نقش ها را چند بار بازی کنید تا او خوب متوجه بشه.
چرا باید معذرت خواهی کند
او متوجه خواهد شد که متاسف بودن واقعا به چه معناست. و خوب است که او را تشویق کنیم الان این را بگوید. به او بگویید که می دانید معذرت خواهی کردن سخته چون به این معنیه که کار اشتباهی کرده. توضیح دهید که حس خوبی نیست که بدونی کسی را آزار داده ای اما معذرت خواهی کردن از آن ها خیلی مهمه.
وقتی کودک شما قربانی است
اول مشکل را به مادر به سادگی بگویید. و وقتی بچه ها کم کم آرام شدند، تشویق شان کنید که کاری را به تنهایی انجام دهند. مثلا: ببینم هر کدومتون میتونید برای ما مامانها یه قلعه بامزه بسازید؟ اگر اون ها مشغول انجام یک کار سرگرم کننده و مثبت باشند با هم دعوا نمی کنند. و اگر این شیوه کارساز نبود؟ اگر موقعیت خیلی بد شد از آنجا بروید. اگر مادر دیگر فکر می کنه که گاز گرفتن کودک خیلی هم مهم نیست، بهتره که بچه ها دیگه با هم بازی نکنند. اما در اغلب موارد مادران دیگه هم احساس خوبی نسبت به این قضیه ندارند.
برای مشاهده انواع اسباب بازی در فروشگاه کودکو کلیک کنید.
