طبق گفته ی گایی گرالوند، مشاور آموزشی و نویسنده کتاب آموزشی و تربیتی کودکان، بهترین شیوه برای آموزش به آن ها از راه بازی کردن است. ما در اینجا شش بازی را به شما معرفی می کنیم که علاوه بر اینکه سرگرم کننده هستند باعث بازی باعث تقویت هوش کودک می شوند!
اسباب بازی ساختنی
بلوک های ساختنی احتمالا قدیمی ترین اسباب بازی های دنیا هستند. بلوک بازی، امتحان و آزمایش کردن را به کودک می آموزد؛ یعنی کودک یاد می گیرد فرضیه بسازد (“اگر این بلوک رو روی بلوک دیگه ای بگذارم چه اتفاقی می افته؟”) آن را آزمایش کند (“می افتند زمین”) و دوباره یک فرضیه جدید بسازد (“اگر بلوک بزرگتر را روی کوچکتر بگذارم روی زمین می افتد”). این شیوه ی تفکر، پایه ی تفکر علمی است. بلوک همچنین به رشد زبان برای یادگیری جهت ها هم کمک می کند. بازی با بلوک به کودک کمک می کند تا کلماتی مانند بالا، پایین، رو، زیر، داخل و خارج را بیاموزد.
پیشنهاد: بلوک هایی با شکل، وزن و رنگ های مختلف در اختیارش بگذارید تا بازی ر کمی چالش برانگیز شود.
شن بازی
یک سطل آب و شن و چند ظرف پلاستیکی او را چندین ساعت سرگرم نگه می دارد و در این حین درباره حجم و بافت، مایعات و جامدات می آموزد. علاوه بر این، بازی جذابی است و با آن مفاهیم جدیدی را یاد میگیرد مثلا وقتی به آرامی با این حقیقت رو به رو می شود که آبی که در چاله ی شنی اش می ریزد، به آرامی ناپدید شده و یک جا جمع نمی شود.
پیشنهاد: هنگام بازی سوالاتی از کودک بپرسید تا ذهنش را کمی درگیر کنید. مثلا بگویید: چوب های کوچیکی که داخل شن گذاشتی خودشون وایستادن و نمی افتند. می دونی چرا؟
آشپزی
به او یک ظرف و یک قاشق چوبی بدهید و با هم “آشپزی کنید”. او می داند که فقط وانمود به آشپزی کردن می کنید اما نه تنها سرگرم می شود و لذت می برد، بلکه در حال تقویت مهارت های پیش از سوادآموزی است. خواندن هم مانند وانمودن کردن که در این بازی انجام می شود، کاری انتزاعی است یعنی شکل هایی که در یک صفحه می بینیم، یک معنای دیگری پیدا می کنند مثلا در کنار هم قرار گرفتن / م ا ش ی ن / به معنی آن وسیله ای می شود که در پارکینگ خانه است.
پیشنهاد: اگر او از شما مواد غذایی واقعی می خواهد تا آشپزی کند و شما هنوز آماده ریخت و پاش آن نیستید، از وسایل جایگزین استفاده کنید. مثلا یک تکه اسفنج می تواند جایگزین نان ساندویچی شود. نکته: از مواد ریز مثل لوبیا استفاده نکنید چون خطرناک هستند و احتمال خفگی ایجاد می کنند.
لباس پوشیدن
بازیِ لباس پوشیدن موجب رشد قوه ی تخیل و تفکر خلاق می شود. وقتی کودک لباس های مختلف شخصیت ها یا مثلا حیوانات را می پوشد، از خود واقعی اش فاصله می گیرد و این موجب خود نظم دهی بهتر می شود.
پیشنهاد: لباس های مختلفی در اختیارش بگذارید و او را تشویق کنید و ببینید قوه ی تخیلش تا کجا پیش می رود.
بازی فرمانده
ببینید کودک دوست دارد چه کار یا بازی انجام دهد و شما هم آن را انجام دهید. این بازی به کودک اجاره می دهد که خودش مسئول باشد. می خواهد ده دقیقه با یک تکه چوب و آب بازی کند؟ اشکالی ندارد. با چوب داخل زمین را حفر کند؟ او را متوقف نکنید. می توانید این کارها را با هم در پارک، یا حتی حیاط خانه خود انجام دهید. تحقیقات نشان داده اند که وقتی کودک کاری انجام می دهد و ما هم از او پیروی می کنیم، نسبت به زمانی که او از ما پیروی می کند، کلمات بیشتری می آموزد . علاوه بر این، کودک با شما وقت می گذراند و درباره دنیای اطرافش با سرعت مناسب خودش می آموزد.
پیشنهاد: بگذارید او شما را رهبری کند و هر چند وقت یکبار طبق کارهایش از او سوالاتی بپرسید. (“چه چاله ی عمیقی کندی، داخل چاله چی پیدا کردی؟”)
قایم باشک
این بازی قدیمی احتمالا یکی از جذاب ترین راه هایی است که به او پیدا کردن راه و مهارت های فضایی را می آموزد. چون کودک باید در ذهنش یک تصویر کلی از خانه یا محل بازی تصور کند، فرضیه ای از مکان هایی را که دوستش ممکن است قایم شده باشد را شکل دهد، فکر کند که چطور به این مکان ها برود و یک نقشه ذهنی تازه و مرتبط به مکان های جدید بسازد و دوباره راه های رسیدن به آن ها را پیدا کند. (چه کسی فکر می کرد که قایم باشک آنقدر پیچیده باشد؟)
اگر کودک نوپای شما مفهوم پنهان شدن را نمی داند، یک وسیله را قایم کنید. درحالی که او دارد شما را می بیند یکی از عروسک هایش را زیر پتو بگذارید و بعد از او بخواهید پیدایش کند. حالا او به خودش افتخار می کند و شگفت زده می شود و درباره مکان ها و پیش بینی کردن می آموزد.
منبع: کودکو